محمود احمدینژاد، رئیس دولتهای نهم و دهم در یک گفتوگوی تلویزیونی
عملکرد هشت ساله دولت خود را مثبت ارزیابی کرد. وی ضمن اشاره به عدم مداخله
در روند مذاکرات اتمی، بدهیهای دولت به بانک مرکزی را "صفر" خواند.
محمود احمدینژاد که تنها کمتر از یک ماه به پایان کار دولتش باقی مانده در
یکی گفتوگو تلویزیونی به ترسیم فعالیت و عملکردهای دولتهای نهم و دهم
پرداخت و در مجموع کارنامهای موفق از خود و همکارنش ارائه داد.
احمدینژاد درباره پیروزی خود در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ گفت: «عده
زیادی باور کرده بودند بخصوص سیاسیون کشور که این عرصه متعلق به احزاب و
گروهها است و هر کس میخواهد وارد شود حتما باید مورد حمایت یک حزب ، جبهه
یا گروه قدرتمند باشد.»
احمدینژاد تصریح کرد که درسال ۸۴ هیچ حزب یا گروهی با وی رابطهی خوبی
نداشته و گروههای شناخته شده از نامزدهای خودشان پشتیبانی میکردند. وی
افزود: «تقریبا همه آنها با ورود من به این عرصه مخالف بودند. برای جلوگیری
از ورود من تلاششان را هم انجام دادند حتی فشارهایی را هم وارد کردند و
کارهایی کردند که این اتفاق نیفتد. هیچ گروه و جریانی از من حمایت نکرد.
البته من هم باورهایی داشتم و معتقد بودم که رئیس جمهور نباید وامدارهیچ
احدی باشد.»
احمدینژاد ضمن رد ارزش نظرسنجیها در ایران تصریح کرد که چند ماه پیش از
انتخابات ۸۴ " صد در صد مطمئن" بوده که به عنوان رئیس جمهور برگزیده خواهد
شد. انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴ به دور دوم کشیده شد. در دور نخست اکبر
هاشمی رفسنجانی حدود نیم میلیون رای بیش از احمدینژاد داشت. در این
انتخابات کروبی و رفسنجانی مدعی "تقلب و تخلف" به نفع احمدینژاد در
انتخابات شدند.
در انتخابات سال ۸۸ نیز علی خامنهای تصریح کرد که
نظراتش به نظر احمدینژاد در مسائل سیاسی و اقتصادی نزدیکاست.
برنامه هستهای یکی از موضوعات جنجالبرانگیز در مناظرههای نامزدهای ریاست
جمهوری در دورهی یازدهم بود. انتقادات روحانی، ولایتی، رضایی و حتی
قالیباف به نتایج مذاکرات اتمی به سرپرستی جلیلی نشان داد که برخی از
اصولگرایان نیز از روند این مذاکرات خشنود نیستند.
صف مردم برای خرید کالاهای اساسی در ایران
روحانی که در دوران خاتمی رئیس هیئتمذاکره کننده اتمی بود، جای خود را
نخست به علی لاریجانی سپرد، اما با تحکیم موقعیت احمدینژاد، وی از این سمت
در مهر ماه ۸۶ کناره گذاشته شد و سعید جلیلی جای وی را گرفت. بهرغم
نزدیکی میان احمدینژاد و خامنهای در عرصه سیاست خارجی، عملاَ از سال ۸۸
به بعد همه امور هستهای تحت نظرشورای عالی امنیت ملی و شخص خامنهای قرار
داشت.
احمدینژاد درباره عدم دخالت خود در مذاکرات هستهای گفت: «در داخل هم
فشارها به دولت نهم و دهم واقعا خیلی سنگین بود، علاوه بر اینها تحریمهای
ناجوانمردانه یک سویه را داشتیم. بالاخره بحثهای هستهای را وارد نمیشوم
اینکه چطور میشد حل شود و فرصتهایی را داشتیم یا نداشتیم اینها به کنار،
من هم مدتی است که دخالتی در این قضیه ندارم اما بالاخره تحریمها یک فضا
درست کرد و شرایط سختی را ایجاد کرد.»
احمدینژاد که بارها از "آوردن پول نفت" بر سفره مردم سخن گفته بود در این
مصاحبه تصریح کرد: «من نگفتم پول می دهم یا اضافه می کنم تنها قولی که به
مردم دادم این بود که تمام توان و وجود خود را برای تحقق این برنامهها به
کار میگیریم. هم خودم و هم دولت. این قولی بود که ما به مردم دادیم.»
احمدینژاد مدعی شد که ذخایر ارزی کشور در تاریخ ایران بی نظیر است و دولت
هیچ بدهی به بانک مرکزی ندارد؛ وی گفت: «مجمع عمومی بانک مرکزی تمام بدهی
های دولت را صفر کرده است».
وی پیرامون این موضوع که درآمد نفتی در دولت کنونی برابر درآمد نفتی در ۳۴
سال گذشته بوده است، گفت: «من هم به این افراد می گویم حقوق شما به اندازه
حقوق کارمندان در ۱۰۰ سال گذشته است.»
احمدینژاد درباره ذخیره طلا و ارز کشور گفت:«با اشاره به اینکه طلا یک
کالای ثابت است که در اوایل دولت نهم هر انس آن ۲۹۰ دلار بود. ما زرنگی
کردیم و چند صد تن طلا خریده و انبار کردیم.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر