قطعنامه علیه ایران با 86 رای موافق، 36 مخالف و 61 ممتنع، قطعنامه سوریه با 127 رای موافق، 13 مخالف و 47 ممتنع، و قطعنامه کره شمالی به اتفاق آرا به تصویب رسید.
قطعنامه علیه این سه کشور به یک مراسم سالانه در سازمان ملل تبدیل شده است. قطعنامه های نقض حقوق بشر، این سه کشور را منزوی تر می کند، اما ضمانت اجرائی ندارد. این سه کشور بشدت تلاش کردند تا از تصویب این قطعنامه های جلوگیری کنند.
اگرچه قطعنامه علیه ایران نسبت به نقض حقوق بشر در این کشور ابراز نگرانی کرده، اما تلاشهای حسن روحانی، رئیس جمهور جدید این کشور در پاره ای از زمینه های حقوق بشر، همچون رفع تبعیض علیه زنان و اقلیتهای قومی، و ارتقا آزادیهای بیان و اندیشه، را مورد شناسایی قرار داد.
همچنین برنامه روحانی برای اجرای منشور حقوق شهروندی مورد تقدیر قرار گرفت، و از ایران خواسته شد تا "دست به اقدامات عملی برای تضمین این تلاشهای بزند تا منجر به بهبود ملموس وضعیت حقوق بشر بشود، و هرچه زودتر دولت را مکلف به انجام وظایف خود در زمینه حقوق داخلی و حقوق بین المللی نماید."
احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد ایران، در گزارش ماه اکتبر خود نسبت به نادیده گرفتن حقوق بشر در طی مذاکرات غرب با روحانی هشدار داد. او از تهران انتقاد نمود که در ظرف 18 ماه 724 نفر را اعدام کرده است، و تعدادی از این اعدامها در دوران حکومت روحانی انجام شده است.
روحانی یک سیاستمدار نسبتا میانه رو است، که درها را برای یک توافق در مورد برنامه اتمی ایران، که سالها تنش با قدرتهای غربی را باعث شده، گشوده است.
هیات ایرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد قبل از رای گیری در مورد وضعیت حقوق بشر ایران گفت که این قطعنامه منعکس کننده وضعیت واقعی حقوق بشر در ایران نیست و تصویب آن غیرسازنده خواهد بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر