هر ساله
محرم میآید و ما با داد و فریاد و به سر و صورت خود کوبیدن و
جامه دریدن و زنجیر و تیشه به سر و سینه خود زدن از آن استقبال میکنیم.
به نفرین زینب؛ سیاه میپوشیم، و سیاه میگرییم و سیاه ناله
و زاری میکنیم و جامه سیاه بر تن خود پاره میکنیم، وسیاه میاندیشیم، و تاریکی
را به هر سو منتشر میکنیم و نمیگذاریم خورشید تابان محرم پیام نور و عشق و محبتش
را به گوشهای ما برساند!
پیام رسای محرم در بین جیغ وداد کاسبان مذهب فروش وروضه
خوانان شیاد و چاپلوس گم میشود. ای کاش ما برای یک بار هم که شده به صدای محرم
گوش فرا دهیم و با خود بیندیشیم پیام محرم برای ما چیست؟!
آیا هرگز به فکر فرو رفتهایم که:
1. برای چه امام
حسین از جان خود گذشت؟!
2. چه کسی امام
حسین را کشت؟!
3. چه کسانی در
کنار او جام شهادت سرکشیدند؟!
آیا بر هر شیعه و دوستدار امام حسین فرض نیست جواب این
پرسشها را بداند؟
در جواب پرسش اول خواهی گفت:
امام حسین برای برچیدن حکومت ظلم و ستم قیام کرد. او نمیتوانست
تحمل کند نظام حکومتی در بین مسلمانان از نظام شورا و اختیار امت خارج شده به نظام
شاهنشاهی تبدیل شود. امام حسین با زر و زور وکاخ جنگید!
آیا شایسته حسینیان نیست که با نظام طاغوتی و ظلم و ستم
ولایت فقیه نیز چون حسین مقابله کنند. اینجا هم فرد است که بر گرده ملت سوار شده،
و تنها فرقش آن است که مخالفت با یزید جرمش بسیار ناچیزتر از مخالفت با ولی فقیه؛ شاه علی خامنهای بود! و کسی او را با خدای
عالم همشانه قرار نداده، هرگز ادعا نشد که مخالفت با یزید مخالفت با خداست! و
هرگز یزید ادعای خدایی نکرد!
چه بیخردند و نادان آنانکه پس از امام حسین راه و رسم او
را تغییر داده، حرکتش را مسیری برای برپا گذاشتن نظام پادشاهی و وراثتی تلقی
کردند. و گمان بردند دیانت و امامت نیز چون پادشاهی وراثتی است. وتا 11 امام قصهها
بافته دروغها و مکرها بخورد ملت دادند، و چون طناب دروغشان به نهایت رسید سرش را
گرهی کور زده ادعای
امام دوازدهمی بهم دوختند و آنرا در پشت خروارها حیله و نیرنگ و مکر ودروغ غایب
ساختند!
و چه ابلهند و جاهل آنانکه پس از شهادت امام حسین که با کاخ
و کاخنشینان در ستیز بود، بر سر قبرش قصری بنا نهادهاند که یزیدیان چون آن را در
خواب و خیالشان نیز نمیتوانستند تصور کنند! و قبر آن امام موحد قبرشکن را چون
بتکده و عبادتگاهی قرار دادهاند که تصور آن از اذهان بت پرستان قریش نیز بیرون
بوده است!
واگر اهل مطالعه باشی و در کتابهای شیعه ورقی زده باشی در
جواب پرسش دوم خواهی گفت:
امام حسین را شیعیان سربریدند!..
چون امام زین العابدین ـ رحمه الله ـ شیعیان کوفه را دید که
میگریستند و ناله میکردند، سرشان داد کشید و گفت: "آیا بخاطر ما
گریه و زاری راه انداختهاید، چه کسی غیر از شما ما را کشت". ( نگا:
الملهوف ص/86 ، نفس المهموم 357، مقتل الحسین از مرتضی عیاد ص/83 ، ط4 عام 1996.
تظلم الزهراء ص257).
مرجع مشهور شیعه جناب آیت الله العظمی محسن الأمین میگوید:"
20 هزار از شیعیان عراق با امام حسین بیعت کردند، سپس به او خیانت کرده، کمر جنگ
بر علیه او بستند، و او را کشتند". (نگا: اعیان الشیعه 1/ 26).
همه کتابهای شیعه چون ( تاریخ الکوفة ص/113، و موسوعه
عاشوراء ص/59، و الاحتجاج 2/32، و ابن طاووس در الملهوف ص/92 ، و امین در لواعج
الأشجان ص/158 ، و منتهی الآمال 1/570 و دهها کتاب مرجع دیگر) بر این اتفاق رأی
دارند که در حقیقت کسانیکه امام حسین را به شهادت رساندند همان کسانی بودند که خود
را شیعه مینامیدند، و در نهایت بدو خیانت کرده با لشکر یزید همپیمان شده، امام
حسین را به شهادت رسانیدند!
و اما اگر بخواهی پرسش سوم را جواب دهی حتما خواهی گفت:
علماء ودانشمندان شیعه ومراجع تاریخ آنها از جمله ( شیخ
مفید، و طبرسی، و اربلی، و عباس قمی، و باقر شریف القرشی، و هادی النجفی، و صادق
مکی، و ابن شهر آشوب ، ودهها تن دیگر) در کتابهایشان که اساس مکتب شیعه را طرح
ریزی کرده است، امثال (الإرشاد ص/248، 186 ـ إعلام الوری ص/203، 212 ـ مناقب آل
ابی طالب 3/305،304 ـ کشف الغمه1/440 ـ یوم الطف ص/ 172،173،174،188،167 ـ منتهی
الآمال1/526،527 ـ حیاة الإمام الحسین 3/262 ـ مظام اهل البیت
ص257 ودهها کتاب دیگر) بر این اتفاقند که از جمله کسانیکه همراه امام
حسین جام شهادت را در کربلاء نوشیدند؛
ـ ابوبکر پسر علی،
ـ و عمر پسر علی،
ـ و عثمان پسر علی؛ برادران
امام حسین،
ـ و ابوبکر پسر حسن بن علی،
ـ و عمر پسر حسن بن علی؛ برادر
زادههای امام حسین بودند!
ای برادر شیعی که آخوندهای روضه خوان، و یا تاجران مذهب
فروش با مهر تعصب کورکورانه عقل و فکرت را لاک زدهاند، آیا اختیار این نامها دلیل
روشن و واضحی نیست بر اینکه علی یاران و صحابه پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وسلم ـ
را دوست داشت، و محبت و عشق و علاقه و احترامش به آنها باعث شده بود فرزندانش را
به نامهای آنها نامگذاری کند.
این برادر!..
این است پیام محرم به من و تو!..
آری این محرم است که با تو سخن میگوید...
آگاه باش...
عقلت را بیدار ساز.. از خواب غفلت برخیز...
نگذار آخوندهای مکار صفوی تو را بسوی آتش سوزان جهنم سوق
دهند!...
امروز خود را دریاب که شاید فردا خیلی دیر شده باشد!...
منبعسنی نیوز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر