منابع نظامی در دولت مرکزی میانمار فاش کردند: حملاتی که علیه مسلمانان
روهینگیا در ایالت راخین در مرزهای غربی این کشور رخ می دهد، به رهبری
ناسیونالیست های راخین مرتبط با یک حزب سیاسی قدرتمند در دولت و به تحریک
راهبان بودایی صورت می گیرد.
این منابع نظامی در گفت وگو با خبرگزاری رویترز تاکید کردند: این
حملات به رهبری ناسیونالیست های راخین مرتبط با یک حزب قدرتمند سیاسی در
دولت میانمار و به تحریک راهبان بودایی صورت می گیرد وبه گفته برخی شاهدان
عینی، گاهی اوقات نیز به تحریک نیروهای امنیت محلی صورت می گیرد.
رهبر حزب توسعه اقلیت های راخین، دست داشتن این حزب را در سازماندهی
حملات علیه مسلمانان روهینگیای این کشور رد کرد اما با اعتراف به امکان دست
داشتن حامیان وی در این حملات گفت: زمانی که احساسات ملی و نژادی مردم
تحریک می شود نمی توان آنها را متوقف کرد.
شهرستان های «بوکتاو» و «کیاوکویو» تقریبا به صحنه نوعی اخراج دسته جمعی
ساکنان مسلمان تبدیل شده و شبیه نوعی پاکسازی قومی است. در یکی از
روستاهای این مناطق، دهها مسلمان از جمله ۲۱ زن کشته شده اند.
گفت وگوهای صورت گرفته با مسوولان دولتی، نظامیان، پلیس، رهبران سیاسی و
دهها بودایی و مسلمان این منطقه، حاکی از آن است که میانمار در حال وارد
شدن به مرحله ای با خشونت بیشتر از آوارگی هشتصد هزار نفر این منطقه است که
بیشتر آنها از مسلمانان روهینگیا هستند.
در حالی که مسلمانان روهینگیای میانمار از قرن ها پیش در ایالت راخین
زندگی می کنند اما ساکنان این ایالت و دیگر ساکنان میانمار، به چشم مهاجران
غیرقانونی به آنها می نگرند که از بنگلادش آمده اند و سزاوار حقوق و
همدردی نیستند.
ایالت راخین، تعبیر «روهینگیا» را رد کرده و آن را ساختگی توصیف می کنند
و به جای این تعبیر از «بنگال» و یا «کالار» تعبیر می کنند؛ اصطلاحاتی که
در آنها نوعی تحقیر مسلمانان و مردم جنوب آسیا وجود دارد.
موج خشونت ها علیه مسلمانان روهینگیا در این ایالت در ماه اکتبر گذشته
شدت یافت. ناآرامی های سابق در ژوئن گذشته دست کم هشتاد کشته در پی داشت و
پس از آن بود که دولت ایالت راخین نوعی سیاست تبعییز آمیز بین مسلمانان و
بودائیان این منطقه اعمال کرد.
براساس آمارهای رسمی بیش از ۹۷ درصد از جمعیت ۳۶۳۹۴ نفری این منطقه
براثر اعمال خشونت آمیز اخیر علیه مسلمانان از این منطقه متواری شده اند و
هم اکنون بیشتر آنها در اردوگاه ها زندگی می کنند.
برخی دیگر از این مسلمانان از طریق قایق به کشورهای بنگلادش، تایلند و
مالزی فرار کرده اند. گزارش ها حاکی از آن است که در همین سفرها، دو قایق
واژگون شد که منجر به غرق شدن ۱۵۰ سرنشین مسلمان آن شد.
دلایل مستندی که دست داشتن حکومت محلی به رهبری بودائیان را در این
خشونت ها اثبات کند، وجود ندارد اما ظاهرا آنها وقوع ناآرامی ها را پیش
بینی کرده بودند به همین دلیل پس از شایعاتی مبنی بر حملات در این منطقه،
نیروهایی از روستاهای مسلمانان و بودائیان را چند ماه پیش در این مناطق
مستقر کردند.
براساس بررسی های صورت گرفته ، بیشتر مسلمانان روهینگیا برای زنده ماندن
تلاش می کنند. براساس تحقیقی که در این زمینه از سوی انجمن کار مبارزه با
گرسنگی فرانسه در سال ۲۰۱۰ انجام گرفته است، میانگین سوء تغذیه در بین
مسلمانان این منطقه ۲۰ درصد یعنی بالاتر از میزان حالت فوق العاده سازمان
بهداشت جهانی است.
اغلب مسلمانان روهینگیا برای درخواست شهروندی با مشکل مواجه هستند؛ زیرا
آنها به زبان برمه ای سخن نمی گویند و نمی توانند اقامت طولانی مدت خود را
اثبات کنند.
راهبان بودائی که رمز دموکراسی در اعتراضات سال ۲۰۰۷ علیه حکومت نظامی به شمار می رفتند، در خشونت ها علیه مسلمانان دست دارند.
یک هفته پس از وقوع خشونت ها در این منطقه، راهبان بودایی علیه برنامه
های سازمان همکاری اسلامی برای راه اندازی دفتر ارتباطی این سازمان در
ایالت راخین در تمامی کشور اعتراض کردند.
براساس گزارش پایگاه خبری البشیر، همچنان در بیشتر مناطق ایالت راخین
میانمار نوعی حکومت نظامی جریان دارد. در شهرستان کیاوفیو تنها یک زن
مسلمان به نام «نجوی ین» که یک پیرزن دچار اختلالات روانی است باقی مانده
است که بین خرابی های این منطقه پرسه می زند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر